Facebook E-mail
formats

اندازه‌گیری

آماده برای اجرا:
  •     استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی ۹: ابزارهای مالی
 استانداردهای مرتبط:
  •      استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی ۱۳: اندازه‌گیری ارزش منصفانه
  •      استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی ۱۵: درآمد عملیاتی حاصل از قراردادها با مشتریان
  •      استاندارد بین‌المللی حسابداری ۲۱: آثار تغییر در نرخ ارز

 

 

اندازه‌گیری در زمان شناخت اولیه

  •   در زمان شناخت اولیه، دارایی‌های مالی و بدهی‌های مالی، اگر به عنوان به ارزش منصفانه از طریق سود یا زیان طبقه‌بندی نشوند، به طور کلی به ارزش منصفانه به اضافه یا منهای مخارج معامله، که به صورت مستقیم قابل انتساب به معامله هستند، اندازه‌گیری می‌شوند.

 

اندازه‌گیری پس از شناخت اولیه

  •   پس از شناخت اولیه، دارایی‌های مالی به ارزش منصفانه یا بهای مستهلک شده اندازه‌گیری می‌شوند. تغییرات در ارزش منصفانه دارایی‌های مالی به شرح زیر شناسایی می‌شوند:
    •  دارایی‌های مالی بدهی که به ارزش منصفانه از طریق سایر سود و زیان‌های جامع شناسایی می‌شوند: تغییرات در ارزش منصفانه، در سایر سود و زیان‌های جامع شناسایی می‌شوند، به استثنای سود و زیان‌های غیرعملیاتی مبادله ارزی و زیان‌های اعتباری مورد انتظار، که در سود یا زیان شناسایی می‌شوند. در زمان قطع شناخت، هرگونه سود یا زیان غیرعملیاتی انباشته در سایر سود و زیان‌های جامع به سود یا زیان تجدید طبقه‌بندی می‌شوند.
    • دارایی‌های مالی مالکانه که به ارزش منصفانه از طریق سایر سود و زیان‌های جامع شناسایی می‌شوند: همه تغییرات در ارزش منصفانه، در سایر سود و زیان‌های جامع شناسایی می‌شوند. مبالغ مندرج در سایر سود و زیان‌های جامع، به سود یا زیان تجدید طبقه‌بندی می‌شوند.
    •  دارایی‌های مالی که به ارزش منصفانه از طریق سود یا زیان شناسایی می‌شوند: همه تغییرات در ارزش منصفانه، در سود یا زیان شناسایی می‌شوند.
  •  بدهی‌های مالی، به غیر از بدهی‌هایی که به عنوان به ارزش منصفانه از طریق سود یا زیان طبقه‌بندی می‌شوند، به طور کلی به بهای مستهلک شده اندازه‌گیری می‌شوند.
  •  اگر یک بدهی‌ مالی به ارزش منصفانه از طریق سود یا زیان طبقه‌بندی ‌شود، تغییرات در ارزش منصفانه آن باید در سود یا زیان شناسایی ‌شود.
  •  برای یک بدهی مالی که به دسته به ارزش منصفانه از طریق سود یا زیان اختصاص یافته است، به طور کلی ارایه جداگانه تغییرات در ارزش منصفانه الزامیست. آن بخش از تغییرات ارزش منصفانه که به تغییرات در ریسک اعتباری بدهی مالی قابل انتساب است باید مستقیما در سایر سود و زیان‌های جامع شناسایی شود. مبلغ باقیمانده هم در سود یا زیان شناسایی می‌شود. مبالغ ارایه شده در سایر سود و زیان‌های جامع هرگز به سود یا زیان تجدید طبقه‌بندی نمی‌شوند.
  •  تمام ابزارهای مشتقه (از جمله ابزارهای مشتقه تعبیه شده تفکیک شده) به ارزش منصفانه اندازه‌گیری می‌شوند و تغییرات در ارزش منصفانه در سود یا زیان شناسایی می‌شود.

 

شناسایی بهره و سود تقسیمی

  •  درآمد بهره و هزینه بهره با استفاده از روش بهره موثر محاسبه می‌شوند. نرخ بهره موثر باید در زمان شناخت اولیه و بر اساس جریان‌های نقدی برآورد شده با در نظر گرفتن همه شرایط قراردادی ابزارهای مالی به استثنای زیان‌های اعتباری مورد انتظار محاسبه شود. برای ابزارهای با نرخ شناور، نرخ بهره موثر باید برای انعکاس تغییرات نرخ بهره بازار بروزرسانی ‌شود.
  • درآمد سود تقسیمی سرمایه‌گذاری‌ها در ابزارهای مالکانه، که به ارزش منصفانه از طریق سایر سود و زیان‌های جامع اندازه‌گیری می‌شوند، در سود یا زیان شناسایی می‌شوند، مگر آن که آن درآمد به طور مشخص نشان دهنده بازپرداخت بخشی از بهای تمام‌ شده سرمایه‌گذاری باشد.

 

formats

گذار به استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی ۹

در حال اجرا:
  •      استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی ۹: ابزارهای مالی
 استانداردهای مرتبط:
  •    استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی ۷ ابزارهای مالی – افشا
  •    استاندارد بین‌المللی حسابداری ۸ رویه‌های حسابداری، تغییر در برآوردهای حسابداری و اشتباهات؛
  •    اصلاحیه استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی ۴: قراردادهای بیمه

 

 

مقدمه

  •       استاندارد بین­المللی گزارشگری مالی ۹: ابزارهای مالی برای دوره‌های سالانه‌ای که از تاریخ ۱ ژانویه ۲۰۱۸ یا بعد از آن شروع می‌شوند لازم‌الاجرا است. پذیرش زودتر از موعد نیز مجاز است.
  •       گذار به این استاندارد به صورت زیر انجام می‌شود:
    •     برای طبقه‌بندی و اندازه‌گیری، شامل کاهش ارزش: به طور کلی با تسری به گذشته، اما با استثناهای قابل ملاحظه؛ و
    •     برای حسابداری مصون‌سازی: به طور کلی با تسری به آینده، اما با استثناهای محدود.
    •     هیچ الزامی برای تجدید ارایه اقلام مقایسه‌ای وجود ندارد، مگر در برخی موارد محدود مربوط به حسابداری مصون‌سازی.

 

تاریخ بکارگیری اولیه

  •        تاریخ بکارگیری اولیه، تاریخی است که یک شخص برای اولین بار استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی ۹ را به کار می‌گیرد. این تاریخ، شروع دوره گزارشگری‌ است که در آن یک شخص استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی ۹ را می‌پذیرد، و نه شروع دوره مقایسه‌ای.
  •        تاریخ بکارگیری اولیه در ارزیابی‌های مختلف، از جمله در موارد زیر، که برای بکارگیری استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی ۹ ضروری است استفاده می‌شود:
    •      ارزیابی مدل کسب و کار؛
    •      انتخاب نحوه ارایه تغییرات در ارزش منصفانه یک ابزار مالکانه در سایر سود و زیان‌های جامع؛
    •      اختصاص یا لغو اختصاص ابزارهای مالی در دسته به ارزش منصفانه از طریق سود یا زیان؛
    •      تعیین یک افزایش قابل ملاحظه در ریسک اعتباری از زمان شناخت اولیه در زمان ارزیابی کاهش ارزش؛ و
    •      ارزیابی تطبیق با معیارهای احراز شرایط حسابداری مصون‌سازی.
    •      استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی ۹ برای ابزارهای مالی که قبل از تاریخ بکارگیری اولیه این استاندارد قطع شناخت شده‌اند، به کار نمی‌رود.

 

افشا

  •     در دوره گزارشگری که استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی ۹ برای اولین بار اعمال می‌شود، افشاهای کمی و کیفی مشخصی الزامی است.

 

formats

حسابداری مصون‌سازی

در حال اجرا:
  •      استاندارد بین‌المللی حسابداری ۳۹: ابزارهای مالی – شناسایی و اندازه‌گیری
  •      تفسیر ۱۶ کمیته تفاسیر بین‌المللی گزارشگری مالی: مصون‌سازی‌ خالص سرمایه‌گذاری در یک عملیات خارجی
 آماده‌ برای اجرا:
  •      استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی ۹: ابزارهای مالی

 

 

مقدمه

  •    حسابداری مصون‌سازی به یک شخص اجازه می‎‌دهد دارایی‌ها، بدهی‌ها و تعهدات قطعی را به صورت گزینشی و بر مبنایی متفاوت از آنچه در استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی تصریح شده است اندازه‌گیری کند یا شناسایی سود یا زیان غیر عملیاتی ابزارهای مشتقه در سود یا زیان را به تعویق اندازد.
  •    بکارگیری حسابداری مصون‌سازی اختیاری است. با این وجود، بکارگیری حسابداری مصون‌سازی فقط وقتی مجاز است که الزامات سخت‌گیرانه مستندسازی و اثربخشی رعایت شوند.
  •    حسابداری مصون‌سازی باید با اهداف مدیریت ریسک واقعی شخص منطبق باشد. به عنوان یک جایگزین برای حسابداری مصون‌سازی، یک شخص می‌تواند از گزینه ارزش منصفانه برای برخی از مبالغ اعتباری استفاده کند.

مدل‌های حسابداری مصون‌سازی

  •  سه نوع مدل‌ حسابداری مصون‌سازی وجود دارد:
    • مصون‌سازی ارزش منصفانه در برابر آسیب‌پذیری از تغییرات ارزش منصفانه؛
    • مصون‌سازی جریان‌های نقدی در برابر آسیب‌پذیری از تغییرات جریان‌های نقدی؛ و
    •  مصون‌سازی خالص سرمایه‌گذاری در برابر آسیب‌پذیری از تغییرات پول خارجی در خالص سرمایه‌گذاری‌ها در عملیات‌های خارجی.

 

اقلام مصون شده واجد شرایط

  • اقلام مصون شده واجد شرایط شامل موارد زیر است:
    • دارایی‌ها و بدهی‌های شناسایی شده؛
    • تعهدات قطعی شناسایی نشده؛
    • معاملات پیش‌بینی شده بسیار محتمل؛
    • خالص سرمایه‌گذاری‌ها در عملیات‌های خارجی؛ یا
    • مبلغ در معرض ریسک تجمیعی (ترکیبی از یک مبلغ در معرض ریسک غیر مشتقه و یک مبلغ در معرض ریسک مشتقه)

 

ابزار مصون‌سازی واجد شرایط

  • قراردادهای زیر در صورتی که طرف قرارداد آن‌ها اشخاصی خارج از شخص گزارشگر باشند واجد شرایط طبقه‌بندی به عنوان ابزار مصون‌سازی هستند:

 

ریسک‌های مصون شده واجد شرایط

 

آزمون اثربخشی

  • آزمون اثربخشی فقط با تسری به آینده انجام می‌شود.

 

توقف حسابداری مصون‌سازی

  • حسابداری مصون‌سازی در صورتی که پس از در نظر گرفتن تجدید توازن، دیگر واجد شرایط نباشد (مثلا در موارد زیر) با تسری به آینده متوقف می‌شود – برای مثال:
  • هدف مدیریت ریسک برای رابطه مصون‌سازی تغییر کرده است؛
  • ابزار مصون‌سازی منقضی شود یا به فروش برسد، خاتمه یابد یا اعمال شود؛
  • دیگر هیچ رابطه اقتصادی بین قلم مصون‌سده و ابزار مصون‌سازی نباشد؛ و
  • اثر ریسک اعتباری بر تغییرات ارزش ناشی از رابطه اقتصادی غالب شود.

 

حسابداری مصون‌سازی کلان

  • هیات استانداردهای بین‌المللی حسابداری در حال انجام یک پروژه جداگانه برای حسابداری مصون‌سازی در سطح کلان است.
  • در این بین، برای مصون‌سازی ارزش منصفانه یک پرتفوی ابزارهای مالی که در معرض نرخ بهره است، یک شخص می‌تواند به جای الزامات حسابداری مصون‌سازی در استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی ۹، از الزامات حسابداری مصون‌سازی در استاندارد بین‌المللی حسابداری ۳۹ استفاده کند.

 

 

formats

کاهش ارزش

آماده برای اجرا:
  •    استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی ۹: ابزارهای مالی
 استانداردهای مرتبط:
  • استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی ۱۳: اندازه‌گیری ارزش منصفان
  • استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی ۱۵: درآمد عملیاتی حاصل از قراردادها با مشتریان

 

 

دامنه کاربرد

  • مدل کاهش ارزش ابزارهای بدهی اندازه‌گیری شده به بهای مستهلک شده و ارزش منصفانه از طریق سایر سود و زیان‌های جامع، برخی تعهدات وام و قراردادهای تضمین مالی، دریافتنی‌های اجاره و دارایی‌های قرارداد را پوشش می‌دهد.
  • سرمایه‌گذاری‌ها در ابزارهای مالکانه، خارج از دامنه کاربرد کاهش ارزش استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی ۹ می‌باشند.

 

مدل زیان اعتباری مورد انتظار

  •  کاهش ارزش با استفاده از یک مدل زیان مورد انتظار شناسایی می‌شود، یعنی لزومی ندارد یک رویداد زیان‌آور قبل از شناسایی زیان کاهش ارزش رخ دهد.
  •  رویکرد کلی از دو مبنای اندازه‌گیری استفاده می‌کند: زیان‌های اعتباری مورد انتظار در ۱۲ ماه و زیان‌های اعتباری مورد انتظار در طول عمر یک دارایی مالی، بسته به اینکه آیا ریسک اعتباری دارایی مالی از زمان شناخت اولیه بطور قابل ملاحظه‌ای افزایش یافته است یا خیر.
  • این مدل شامل الزامات خاصی برای برخی از انواع دارایی‌های مالی و همچنین برخی راهکارهای عملی است.

 

اندازه‌گیری

  • زیان‌های اعتباری مورد انتظار برای یک ابزار مالی باید به گونه‌ای اندازه‌گیری شوند که انعکاس‌دهنده موارد زیر باشند:
    • یک مبلغ موزون شده با احتمالات که با ارزیابی یک گستره از نتایج ممکن تعیین می‌شود؛
    • ارزش زمانی پول؛ و
    • اطلاعات معقول و قابل پشتیبانی در مورد رویدادهای گذشته، شرایط فعلی و پیش بینی شرایط اقتصادی آینده.

 

formats

شناخت و قطع شناخت

آماده برای اجرا:
  •   استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی ۹: ابزارهای مالی
 استانداردهای مرتبط:
  •   تفسیر ۱۹ کمیته تفاسیر بین‌المللی گزارشگری مالی: خاتمه بدهی‌های مالی از طریق ابزارهای مالکانه

 

شناخت اولیه

 

قطع شناخت دارایی‌های مالی

  •  یک دارایی مالی فقط در صورتی قطع شناخت می‌شود که حقوق قراردادی نسبت به جریان‌های نقدی ناشی از آن دارایی مالی منقضی شده باشد، یا   هنگامی که دارایی مالی منتقل شده باشد و این انتقال برخی شرایط مشخص را احراز کند.
  •  در صورتی که یک شخص تقریبا تمام ریسک‌ها و مزایای مالکیت یک دارایی مالی را منتقل کند، باید آن دارایی مالی منتقل شده را قطع شناخت کند. اما اگر تقریبا تمام ریسک‌ها و مزایای مالکیت یک دارایی مالی را حفظ کند، نباید آن دارایی مالی منتقل شده را قطع شناخت کند.
  •  اگر یک شخص تقریبا تمام ریسک‌ها و مزایای مالکیت یک دارایی مالی را نه منتقل کند و نه حفظ کند، ولی کنترل دارایی مالی را حفظ کند، باید به شناسایی آن دارایی مالی منتقل شده تا میزان مشارکت مستمرش در آن دارایی ادامه دهد.

 

قطع شناخت بدهی‌های مالی

  •  یک بدهی مالی در صورتی قطع شناخت می‌شود که خاتمه یافته باشد (یعنی بدهی پرداخت، لغو یا منقضی شده باشد) یا هنگامی که شرایط آن تا حد زیادی تغییر کرده باشد.

 

خانه Archive for category "موضوعات خاص" (برگه 2)